Κάθε φορά που δε μπορώ να κοιμηθώ,
ακριβά ταξίδια προσφέρω στο φτωχό μου μυαλό.
Aπέραντοι δρόμοι στη Δύση, θάλασσες στην Ανατολή,
ξαφνικά δε θέλω κανένα, μοναξιά ερεθιστική,
κι’ από έκσταση οι φλέβες μου τρέμουν γιατί...
Ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες στολίζουνε τη σιωπή,
ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες προσμένουνε την αυγή.
Σαν το ταξίδι τελειώσει, με χαρά γυρνάω,
στη γνωστή μου μιζέρια και με τον εαυτό μου γελάω.
Το μυαλό μου σε κύκλους κλεισμένο, δε θέλει πια να σκεφτεί,
το ταβάνι κοιτώντας θα μείνω μέχρι να’ ρθει το πρωί.
Μα βαθιά μέσα μου ξέρω πως δε θ’ αντέξω πολύ...
Ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες προσμένουνε την αυγή,
ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες με σκοτώνουν πριν την αυγή.
Dark and seething post-punk from Cincinnati that's appealingly janky enough to make a tired genre feel fresh and urgent. Bandcamp New & Notable Aug 31, 2023