1. |
Εισαγωγή (Σκέψεις)
01:11
|
|||
2. |
Το Ζύγισμα
03:58
|
|||
|
Κάθε καταθλιπτικό τραγούδι
που σέβεται τον εαυτό του,
ξεκινάει με μια απλή,
αλλά στενάχωρη μελωδία,
με μια δόση ματζόρε.
Προτείνεται,
ή οριακά είναι υποχρεωτικό,
να μιλάω με αυτήν τη φωνή
και να λέω με ποιητικά λόγια...
Για το πόσο χάλια νιώθω,
για το πόσο μόνη είμαι,
για τα υπαρξιακά μου,
για το χαμένο σύντροφό μου,
για το πόσο δε με καταλαβαίνετε,
για τις ανασφάλειές μου,
για τα κατορθώματά μου,
για τα μάτια σου,
για τα χάπια μου,
για τότε που δε σου μίλησα,
για τότε που εξαφανίστηκα,
για το πώς ξεχωρίζω,
για τους άλλους,
για τα βρεγμένα μάτια μου,
για το θάνατο,
για τη ζωή που χάνουμε.
Κι’ όσες φορές
κι’ αν τη ζωή ζυγίσω,
το βάρος ασήκωτο,
πέφτει στα πόδια μου.
Κι’ όσες φορές
κι’ αν τη ζωή ζυγίσω,
το δρόμο μού δείχνει,
πάντα προς τα κάτω.
|
||||
3. |
Πάλι Εδώ
03:29
|
|||
|
Πάλι εδώ,
το πρόσωπό μου καλύπτω,
πάλι εδώ,
φοβάμαι πώς θα φανώ.
Πάλι εδώ,
μη με ακούσει κανένας,
πάλι εδώ,
αδύναμη μη σταθώ.
Και με κοιτάζουνε όλοι!
Κάτι θα ξέρουν...
Όχι ξανά,
σήμερα δεν το αναβάλλω,
μόνο για ένα λεπτό,
να κάνω ένα τσιγάρο.
Δεν είμαι για εδώ,
οι ενοχές μου με πνίγουν,
μα σα θα χαθώ,
όλα θα φύγουν.
Δε με κοιτάζει κανένας!
Δεν ξέρουν τίποτα!
|
||||
4. |
Ατέλειωτες Ώρες
04:16
|
|||
|
Κάθε φορά που δε μπορώ να κοιμηθώ,
ακριβά ταξίδια προσφέρω στο φτωχό μου μυαλό.
Aπέραντοι δρόμοι στη Δύση, θάλασσες στην Ανατολή,
ξαφνικά δε θέλω κανένα, μοναξιά ερεθιστική,
κι’ από έκσταση οι φλέβες μου τρέμουν γιατί...
Ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες στολίζουνε τη σιωπή,
ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες προσμένουνε την αυγή.
Σαν το ταξίδι τελειώσει, με χαρά γυρνάω,
στη γνωστή μου μιζέρια και με τον εαυτό μου γελάω.
Το μυαλό μου σε κύκλους κλεισμένο, δε θέλει πια να σκεφτεί,
το ταβάνι κοιτώντας θα μείνω μέχρι να’ ρθει το πρωί.
Μα βαθιά μέσα μου ξέρω πως δε θ’ αντέξω πολύ...
Ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες προσμένουνε την αυγή,
ατέλειωτες ώρες μένουν ως το πρωί,
ατέλειωτες ώρες με σκοτώνουν πριν την αυγή.
|
||||
5. |
Περί Θανάτου
01:29
|
|||
|
-You’re not afraid about death?
-No! In fact, I almost feel good
at the approach of death.
-Why? You have a nice wife...
-Oh! That’s Ok, but you see,
as you live many years
things take on a repeat.
Understand?
You keep seeing the same thing
over and over again,
the same substance,
the same action,
the same reaction.
So, you get a little bit tired of life.
So, as death comes,
you almost say:
“OK baby! It’s time! It’s good!”
|
||||
6. |
Βραδύπνοια
05:07
|
|||
|
Τόσα ατέλειωτα βράδια,
και τόσες μεθυστικές στιγμές.
Τόσες ανέγγιχτες θάλασσες,
και ψευδαισθήσεις ελευθερίας.
Τόσα λάγνα βλέμματα,
κι ηδονικές συζητήσεις.
Και τόσες ενθουσιώδεις υποσχέσεις,
που ποτέ, ποτέ δεν εκπληρώθηκαν.
Και τόσες ξεθωριασμένες σχέσεις,
που πέρασαν από πάνω μου
και κανένα σημάδι δεν αφήσαν,
μα ούτε και πήραν τίποτα από μένα,
γιατί μάλλον
δεν είχα τίποτα να δώσω.
Και τώρα, απολαμβάνοντας από μακριά
τη ζωή που συνεχίζει,
σκέφτομαι ότι δε θ’ αντέξω και πολύ,
με τόσα -από καιρό-
σκοτωμένα συναισθήματα,
που αργά,
και βασανιστικά,
από μέσα με σαπίζουν.
|
||||
7. |
Ασφυξία
03:31
|
|||
|
Κίτρινα φώτα, βρεγμένα τζάμια,
σκοτεινές ράγες, σκοτεινοί δρόμοι.
Άσκοπες βόλτες, απ’ την άκρη της πόλης,
κι οι μέρες φεύγουν, κι οι νύχτες μένουν.
Πνίγομαι!
Θέλω αέρα!
Και κάθε βράδυ, η ζωή μας τελειώνει,
κι εγώ να τρέχω, κι εσύ να τρέμεις.
Τα βράδια ντύνομαι, αυτό που ζηλεύεις,
και ποζάρω αδιάφορα, σε σπασμένους καθρέφτες.
Κρύβομαι!
Θέλω να φύγω!
Μίζερες σκέψεις, μου δίνουν ελπίδες,
μίσος για θάνατο, μίσος για ζωή!
|
||||
8. |
Αναμνήσεις σε Φα Λεβ
03:41
|
|||
|
Και κάπως έτσι, κλείνει η αυλαία.
Ό,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε.
Όποιος καταλαβαίνει, κατάλαβε,
και όποιος δεν κατάλαβε,
χαίρεται μέχρι να καταλάβει.
|
||||
Βραδύπνοια Thessaloniki, Greece
DIY project from Thessaloniki, Greece
If you like Βραδύπνοια, you may also like:
Mutant feminist synth-punk for our dystopian present.
go to album
Crisp darkwave reverent to the history of Italian anti-fascist action.
go to album
The Upstairs Museum
by Swan Wash
A new EP from Bloomington, IN's Swan Wash explores present-day precarity through wiry, rhythm-forward darkwave.
go to album
Deathrock that perfectly balances the muscular power of its rhythm section with intricate, melodic guitar.
go to album
Dark and seething post-punk from Cincinnati that's appealingly janky enough to make a tired genre feel fresh and urgent.
go to album
A shining example of how to do '80s post-punk nostalgia right.
go to album
EMPIRES OF SHAME
by Frustration
Fresh and very French cold wave on CD and vinyl from Born Bad Records.
go to album
